Prva asocijacija za sport i vrhunske sportiste u javnosti je – rad, trud, zalaganje, odličan tretman pojedinaca i sportskih kolektiva od sponzora, matičnih država, zajednice u cjelini. Ili bi, bar načelno, tako trebalo da bude.
Piše: Ana Kotur/Diskriminacija.ba
U Bosni i Hercegovini sport svakako nije prioritet, a sport za osobe s invaliditetom, vrlo često i u okviru neprioritetne oblasti, ide na dno ljestvice. U konačnici – ispaštaju sportisti. S invaliditetom ili bez njega – igraju fair play u nefer uslovima.
Nerado otvarana tema među sportistima
“Mi sportisti najviše bi voljeli da ne odgovaramo na ova pitanja. U želji da objasnimo da u Bosni i Hercegovini ni na jednom nivou vlasti, još ne postoji sistemsko finansiranje vrhunskih sportista i sporta uopšte, uvijek smo u mogućnosti povrijediti ljude, koji i bez obzira, što često nemaju zakonska uporišta, imaju sluha i razumijevanja prema ovoj problematici i na svaki način, kada im to mogućnosti dopuštaju, podupiru razvoj sporta i sportista uopšte“, kaže Ilma Kazazić, bh. paraolimpijka, dvostruka učesnica zimskih Paraolimpijskih igara, takmičarka čija su učešća Bosni i Hercegovini na World Cupu obezbijedila prvo učešće na ovom takmičenju, a na Svjetskom prvenstvu – IPC Alpine Skiing World Championships u Kranjskoj Gori, ove godine donijela je državi iz koje dolazi najbolji plasman dosad.
Većina priprema za takmičenje, u Ilminom slučaju, odvija se u inozemstvu na glečerima. Nabavka izuzetno skupe opreme za alpsko skijanje i odlasci na takmičenja su obično obaveza kluba i roditelja. Ukoliko dobije selektivnu potporu nekog od budžeta, kako Ilma kaže, „bude zahvalna“.
Pred odlazak u Kranjsku Goru, Ilma se na najsuroviji način suočila sa nedovoljnim finansiranjem sporta za osobe s invaliditetom. Tri dana pred takmičenje, saznala je da nisu obezbijeđena finansijska sredstva za njen odlazak i pokrenuta je aktivnost skupljanja novca – da od svojih rezultata i svega što je dotad postigla – ne odustane.
“Bila sam jedina takmičarka, koja je za ovaj drugi po veličini sportski događaj izborila A normu. Klub se urgentno obratio za pomoć na nekoliko relevantnih adresa na nivou države, ali je reakcija izostala. U posljednjem momentu su se pojavili sponzori, koji su uz pomoć Paraolimpijskog komiteta BiH, uspjeli obezbijediti nedostajući novac i zastava naše zemlje se zavihorila na ovom sportskom događaju”, ističe Ilma.
Ministarstvo kulture i sporta Kantona Sarajevo na svojoj stranici objavljuje vijesti u kojima apostrofira podršku sportistima s invaliditetom. Tako, može se pročitati da su održali sastanak sa predstavnicima Udruženja ratnih vojnih invalida koji se ministarstvu zahvaljuju na kontinuiranoj podršci, da će podržavati plivačkog superheroja Ismaila Zulfića i slično. Brojke kažu da je tokom 2016. iz budžeta izdvojeno 409.800 KM, odnosno 10,59 posto budžeta za 26 sportskih kolektiva i sportista, dok su 2017. izdvojili 402.400 KM, odnosno 10,33 posto za 28 kolektiva i sportista osoba s invaliditetom. U 2018. zabilježen je blagi porast sredstava i smanjenje broja korisnika – izdvojeno je 11,78 posto budžeta, odnosno 527.000 KM za 21 kolektiv/sportistu.
“Sredstva su korištena za paraolimpijske sportove, sjedeću odbojku, skijanje, košarku u kolicima, atletiku, stoni tenis, streljaštvo, Specijalnu olimpijadu, sportstka udruženja gluhih, Sportsko društvo slijepih i slabovidih, udruženje za sport i rekreaciju invalida, udruženje paraplegičara i oboljelih od dječije paralize, ratne vojne invalide, osobe s intelektualnim teškoćama i oboljele od dječije paralize”, navode iz ovog ministarstva.
RS: Ministarstvo finansira sve organizacije, sportisti nezadovoljni raspodjelom
U Republici Srpskoj registrovano je 36 sportskih klubova osoba s invaliditetom, od ukupno 1.000 sportskih organizacija, podaci su koje je dostavilo Ministarstvo porodice, omladine i sporta.
“U periodu 2016 – 2019. godine Ministarstvo porodice, omladine i sporta je izdvajalo oko 4% od ukupnog budžeta za sport, za sport sa invaliditetom. Sredstva su dijeljena putem konkursa za sufinansiranje aktivnosti sportskih organizacija lica sa invaliditetom i pojedinaca sportista sa invaliditetom sa sjedištem u Republici Srpskoj i na osnovu tekućih zahtjeva klubova za finansiranje redovnih takmičarskih aktivnosti ili nabavku sportske opreme potrebne za bavljenje sportom lica sa invaliditetom. Ministarstvo je finansiralo sve klubove u Republici Srpskoj registrovane za bavljenje sportom lica sa invaliditetom”, navode iz nadležne institucije.
Brojčano, situacija je sljedeća: u 2016. godini za sport osoba s invaliditetom izdvojeno je 95.500 KM, od čega 9.500 KM za rad kancelarija saveza a 86.000 KM za takmičarske aktivnosti, u 2017. godini izdvojeno je 84.450 KM, ponovo 9.500 KM za rad kancelarija saveza, a 74.950 KM za takmičarske aktivnosti, dok je u 2018. godini u ovu svrhu otišlo 84.870 KM, isti iznos za za rad kancelarija saveza kao i prethodnih godina i 75.370 KM za takmičarske aktivnosti.
Ipak, sportisti nisu zadovoljni načinom na koji se sredstva dijele, te ukupnim statusom sportista koji su osobe s invaliditetom.
“Već na prvi pogled je jasno da to nije ni blizu dovoljno čak ni za osnovne potrebe ovih organizacija, a kamoli za nekakvo ozbiljnije bavljenje sportom i ostvarivanje vrhunskih rezultata. Prilikom donošenja odluka o raspodjeli sredstava kvalitet ponuđenih projekata, masovnost – u smislu broja osoba s invaliditetom koje se bave konkretnim sportom u Republici Srpskoj, i ostvareni sportski rezultati trebali bi biti glavni kriteriji za raspodjelu sredstava“, kaže Zoran Ješić, Generalni sekretar Saveza sjedeće odbojke invalida Republike Srpske i dugogodišnji reprezentativac Republike Srpske i Srbije u sjedećoj odbojci i para-badmintonu.
Izvještaj Glavne službe za reviziju javnog sektora o provedenoj finansijskoj reviziji Ministarstva porodice, omladine i sporta u 2017. godini u dijelu tekućih grantova potvrđuje iznos izdvojen za sport osoba s invaliditetom. Takođe, nalaz revizije ukazuje da je tek 16 posto grantova sportskim organizacijama dodijeljeno putem konkursa.
„Sve ostalo podijeljeno je na osnovu prispjelih zahtjeva, a što, složićete se, ostavlja mogućnost apsolutno subjektivnog pristupa, manipulacije i višestrukih zloupotreba”, objašnjava on.
Iskustvo nedovoljne podrške je osjetio i na sopstvenoj koži, jer za takmičenje u para – badmintomu kolega i on nisu podržani, ali naglašava da je u daleko najtežem položaju rad sportskih saveza osoba s invaliditetom.
“Od njih se očekuje da budu zamajac razvoja odgovarajućeg sporta – da rade na njegovom omasovljavanju, da osmisle, organizuju i rukovode ozbiljnim sistemom takmičenja, da organizuju reprezentativne selekcije i omoguće im nastup na najkvalitetnijim takmičenjima, vode precizne i adekvatne evidencije i slično, a podrška za rad kancelarija ovih saveza se kreće od 1.000 do 3.000 KM na godišnjem nivou”, naglašava.
Brčko distrikt – sredstva iz različitih izvora, ali iznosi i dalje nedostupni
Odbojkaški klub invalida u Brčkom osnovan je 2006. godine. Od sredstava za finansiranje, izdvaja se redovna podrška u organizaciji turnira povodom Dana distrikta, u okviru koje su, kako kažu, od Kancelarije Gradonačelnika – dobili 4.000 KM. U protekloj godini, od nadležnog Odjeljenja za privredni razvoj, sport i kulturu, navode da su dobili 28.OOO KM za rad.
Takmiče se u zemlji i okruženju. Dvije godine su u Premijer ligi BiH, a ovu takmičarsku sezonu završili su prvim mjestom u drugoj ligi BiH.
“Zadovoljni smo onim što imamo i naglašavam da je ovdje bitna psihofizička rehabilitacija osoba s invaliditetom, ne toliko rezultati. Ako bude rezultata, lijepo je, ali mi nismo tu da tražimo sponzore, da nekoga vučemo za rukav. Ako podrške bude, dobro je”, kaže Avdija Banda, predsjednik OKI Brčko.
Prema informacijama dobijenim u telefonskim razgovorima sa nadležnim institucijama tokom pripreme teksta, za sport za osobe s invaliditetom izdvaja i Skupština Brčko distrikta, kroz redovno budžetsko finansiranje i kroz grantove koje zastupnici u skupštini mogu dodijeliti udruženjima, ali do zaključenja teksta nije dostavljen niti jedan podatak o tačnim iznosima koji su izdvojeni u ove namjene.