Ljudska istorija je ispunjena sukobima. Neki su sukobi bili obične čarke, dok su pojedini izmijenili tok istorije.
U nastavku slijedi popis najznačajnijih bitaka ljudskoga roda, koje bi, da su završile drugačije, iz temelja izmijenile svijet kakvog znamo.
Bitka na Maratonskom polju
Moćni persijski vladar Darije I poslao je 490. godine p.n.e. veliku vojsku da pokori Grčku. Ova zemlja mu je bila trn u oku jer je podržavala pobunjenike unutar njegovog kraljevstva, zbog čega je želio da se po svaku cijenu riješi tog problema.
Više od 20.000 konjanika i pješaka iskrcalo se kod Maratona, očekujući laku pobjedu. Ali prkosni Grci nisu čekali da ih Persijanci pokolju, nego su već na obali silovito jurnuli na njih i potukli ih do nogu. U tom napadu izginulo je više od 6.000 persijskih vojnika, dok je na strani Grka stradalo tek oko dvije stotine vojnika.
S ovom bitkom povezuje se i legenda o Fidipidu, koji je otrčao do Atine da javi o pobjedi i tim gestom udario je temelje današnje maratonske trke.
Bitka kod Kajamarka
Želeći da pokori carstvo Inka i dokopa se njihovog blaga, Francisko Pizaro je 1531. u bici kod grada Kajamark na prevaru zarobio njihovog vladara Atahualpu. Ovaj se, misleći da dolazi na pregovore, pojavio nenaoružan zajedno sa svojim najbližim vojskovođama, što se pokazalo kao kobna greška. Atahualpinu svitu Pizaro je pobio, a za njega je tražio ogromnu otkupninu u zlatu. Nakon što ju je dobio, smaknuo je i Atahualpu. Uskoro je pokorio i glavni grad Inka, čime je ta civilizacija doživjela svoj kraj.
Bitka kod Hastingsa
Engleski kralj Edvard Ispovjednik nije imao djece, stoga je na samrti proglasio Harolda Godvinsona za svog nasljednika. Normanski vladar Vilijam II smatrao je to prevarom, jer je Edvard Ispovjednik, navodno, njemu obećao kraljevstvo. Okupio je snažnu vojsku i iskrcao se u Englesku, gdje je poslije teške i neizvjesne borbe kod Hastingsa porazio Harolda i preoteo mu krunu. Haroldovom smrću ugasila se anglosaska loza i Normani su pokorili Englesku, a njihov vođa dobio je nadimak Vilijam Osvajač.
Opsada Orleana
Ključni događaj Stogodišnjeg rata između Engleske i Francuske, koji je trajao od 1337. do 1453. godine, dogodio se kod grada Orleana. Šestomjesečna engleska opsada grada zamalo je urodila plodom, ali dolazak Jovanke Orleanke iz temelja je izmijenio događaje na ratištu: pod njenim vođstvom Francuzi su porazili napadače i preuzeli inicijativu u ratu, što je na kraju rezultiralo povlačenjem Engleza iz Francuske.
Jovanka Orleanka bila je nepismena seljanka kojoj su se navodno ukazivali sveci, sugerišući joj da oslobodi zemlju od Engleza. Nakon pobjeda u nekoliko bitaka bila je zarobljena i osuđena za krivovjerstvo i vještičarenje. Imala je samo 19 godina kad je spaljena na lomači.
Opsada Jortktauna
Britanski general Kornvolis našao se 1781. godine sa svojom vojskom u Jorktaunu, gdje se odmarao i obnavljao zalihe. Značajna sila od 7.000 ljudi pod oružjem mjesecima se borila i dominirala američkim jugom, stoga joj je odmor bio prijeko potreban. Ondje su ih neočekivano s kopna i mora opkolili Amerikanci i njihovi saveznici Francuzi i teško porazili. Nakon ove bitke britanski kralj Džordž je počeo pregovore s Amerikancima, što je na kraju rezultiralo priznanjem nezavisnosti Sjedinjenih Američkih Država.
Bitka kod Vaterloa
Francuski car Napoleon Bonaparte svoja je osvajanja počeo 1799. godine i nakratko je zagospodario kontinentalnom Evropom. Godine 1812. godine doživio je katastrofu u Rusiji, nakon čega je abdicirao. Uskoro se, međutim, vraća na vlast, što izaziva reakciju Britanaca i Prusa koji okupljaju jaku vojsku i nanose Francuzima težak i konačan poraz 1815. godine kod grada Vaterlo u današnjoj Belgiji.
Bitka kod Tura
Poznata i kao bitka kod Poatjea, odigrala se krajem 732. godine kada su se sukobile vojske franačkog vojskovođe Karla Martela i muslimanskog emira Abdula Rahmana. Odlično uvježbani Franci su, mada bez ijednog konjanika, teško porazili višestruko brojniju muslimansku vojsku, čime su spasli evropsku rimsko-grčku kulturu i uspostavili franačku dominaciju na kontinentu.
Bitka kod Getisburga
Ključna bitka američkog Građanskog rata odigrala se kod grada Getisburg. Konfederacija je 1863. godine pokrenula veliku ofanzivu na sjeverne države, s namjerom da brzo slomi Uniju. U blizini pomenutog grada presrela ih je vojska Unije pod vođstvom generala Džordža Gordona Mida i porazila nakon tri dana krvavih borbi, pri čemu je poginulo gotovo 100.000 ljudi. Konfederacija, u ekonomskom smislu daleko inferiornija od sjevera zemlje, nikad se nije oporavila od ovog poraza.
Invazija na Normandiju
Kad su se kanadske, francuske, britanske i američke trupe iskrcale na obale Normandije u kasno proljeće 1944. godine, otvorile su novi front u Evropi koji je Njemačkoj jasno dao do znanja da je kraj rata blizu. U najvećoj pomorskoj invaziji u istoriji učestvovalo je više od tri miliona vojnika koji su oslobodili Francusku korak po korak.
Staljingradska bitka
Šestomjesečna opsada Staljingrada (danas se zove Volgograd) jedna je od najkrvavijih bitaka u ljudskoj istoriji i predstavlja ključnu prekretnicu Drugog svjetskog rata. Njemačka je tokom ove bitke, vođene od avgusta 1942. do februara 1943. godine, izgubila četvrtinu ukupnog ljudstva na Istočnom frontu, od čega nikada nije uspjela da se oporavi. Grad je imao izuzetan strateški, ali i ideološki značaj, jer bi osvajanjem grada koji nosi Staljinovo ime nacistička ideologija simbolički pobijedila onu komunističku.
Nakon teških borbi, Nijemci su se u septembru probili do centra grada. Sovjeti su tada pokrenuli kontraofanzivu i opkolili 330.000 njemačkih vojnika, koji su se zbog nedostatka hrane i municije predali u februaru sljedeće godine. Među zarobljenicima su bila i 22 njemačka generala. Gotovo dva miliona vojnika i civila smrtno je stradalo u bici za grad. Nakon Staljingrada Crvena armija je bila u stalnom naletu, koji je stao tek u Berlinu 1945. godine.
Press Express