Još od 1987. godine i trenutka kada su započeli svoju muzičku karijeru, pod imenom Bader Majnhof, koje su 1990. promijenili u Bjesovi, ime i djelo ovog benda privlači veliku pažnju domaće javnosti. Poznati po specifičnom zvuku, energičnom scenskom nastupu i tekstovima kojima postavljaju pitanja od suštinske važnosti za čovječanstvo, ovaj bend, porijeklom iz Gornjeg Milanovca odolijeva vremenu, trendovima moderne muzike i uspijeva da i dalje pravi kvalitetnu muziku.
Piše: Nataša Tomić
Na početku svoje karijere, Bjesovi su postojali kao grupa koja je imala dva vokala. Nakon trogodišnje pauze i ponovnog okupljanja grupe 2000. godine, kao vokal se vratio samo Zoran Marinković, koji je i danas težište i kreativna snaga benda. U tridesetak godina postojanja, pored studijskih i live albuma, Bjesovi su objavili i album sa obradama pjesama drugih izvođača ‘Svetla svetlosti’, koji je izdat 2015. godine. Članovi ove grupe dišu umjetnost, što pokazuje i činjenica da su krajem decembra 2017. godine objavili reizdanje albuma ‘Sve što vidim i sve što znam’ iz davne 1997, a najavljuju i novo studijsko izdanje na proljeće.
Po mnogima jedan od najboljih rok bendova sa ovih područja i zasigurno jedan od najpopularnijih među svim poštovaocima rok muzike, grupa Bjesovi ponovo nastupa u Banjaluci na koncertu koji će se 3. marta održati u Klubu Studenata – KSB. Kako kažu, publika može očekivati “poštenu svirku sa pesmama iz svih faza karijere”. Karte za koncert Bjesova možete nabaviti u Peckham Pubu i KSB-u po cijeni od 7 KM. Na dan koncerta cijena će biti 10 KM.
Na muzičkoj sceni ste već dugi niz godina i pustili ste da vaša muzika govori umjesto vas. Ne punite stranice u medijima, a ipak nižete uspjeh za uspjehom. Kako vam to uspijeva sa obzirom na to da su danas mediji i društvene mreže veliko mjerilo uspjeha?
Nema nas nešto naročito u medijima, ništa manje nego što ima ostalih rok bendova, ništa manje od prosečnog tretmana u okvirima, od strane države, upriličenim za rokenrol. Jedan od razloga koji sve ove godine Bjesove održava na površini sigurno je “usmeno predanje”, koje od uha do uha prenosi priču o tome kako imamo dobre pesme, dobre žive nastupe. Kao bend nastao s početka devedestih, nismo imali priliku da postanemo poznati u okvirima cele bivše Jugoslavije, ali smo devedesetih barem mogli “osvojiti” srpske teritorije. Današnji, novi, mladi bendovi, bez obzira koliko kvalitetni bili i koliko se oko marketinga trudili, ograničeni su na gradove, manje ili veće, iz kojih dolaze.
Kolike promjene je doživjela muzika u ovih 30 godina koliko ste na sceni? Šta se to dobro desilo, a šta loše? Postoji li danas mjerilo za kvalitetnu muziku?
Danas se mainstream muzika pravi za jednokratnu upotrebu, da brzo povrati uložen novac i da se zaradi. Prave se pesme uglancane i dopadljive spolja, a prazne iznutra. Rokenrol nekada imao je jaku i mainstream i anderground bazu. Njegova andreground baza je svojom istraživačkom i eksperimentalnom filozofijom unapred bila osuđena na manju publiku, ali je imala vrlo bitnu ulogu u pokretanju nekih novih i drugačijih pogleda na stvar dajući time vitalnost društvu u celini.
Aktuelni rok umetnici, osim ako nisu fabrikovani, stvaraju po svome, neopterećeni popularnošću, što je sa jedne strane dobro, ali na duže staze neumitno vodi kvantitativnom smanjenju “pratilaca” sopstvene umetnosti i njenom odumiranju jer rokenrol da bi bio to što treba da bude – pop, popularna umetnost – mora u sebi, čak i u minimalnoj meri da sadrži dva bitna, gradivna elemenata, a to su slava i novac.
Vaša muzika je opisivana kao progresivni rok, granž pa čak i hard rok, a svojim tekstovima se bavite suštinskim životnim pitanjima. Šta je za vas rok muzika? Posao, način života ili možda nešto treće?
Muzika Bjesova je alternativa oslonjena na hard rok, metal i post pank, sa snažnim uplivom psihodelije. Muzika, umetnost uopšte, za mene nikad nisu bili posao od kojeg sam očekivao da mi plati komunalije, stan, hranu, nego način da opišem sopstvene ideje i osećanja. Daleko od toga da sam alergičan na novac ali ako ga nema, dovoljno je i da se neko prepozna u mojim delima, da me se seća kad me ne bude bilo, ali to više nije samo rokenrol.
Kakvu poveznicu u vašem radu imaju muzika i slikarstvo? Kako ova dva vida umjetnosti utiču jedan na drugi?
Umetnost je jedna, samo su alati različiti.