Nije retkost, čak se vrlo često dešava da se glumci oprobaju i kao reditelji. Neki samo jednom, a neki više puta, sa manje ili više uspeha gradeći glumačko-rediteljsku karijeru. Ljubiša Samardžić, Nikola Kojo i Dragan Bjelogrlić, kao možda i najsvetliji primer, samo su neka od velikih glumačkih imena koja su stala iza kamere, bar kada govorimo o domaćem i regionalnom filmu. Kao neko ko je već godinama u glumačkim vodama i iza sebe ima pregršt sjajnih uloga i filmova, srbijanski glumac Gordan Kičić oprobao se u ulozi reditelja tek 2019. godine režirajući „Realnu priču“ u kojoj je i producent, ali i glavni glumac.
Piše: Vedran Grahovac
Radnja „Realne priče“ prati supružnike Jadranku i Veljka, i njihovu ćerku Vidu koja nikad ne progovara. On je glumac, ne baš uspešan, široj javnosti poznat uglavnom po starim ulogama, ali i po ulogama iz reklama, ali mu i to u poslednje vreme ne ide od ruke. Pored problema na profesionalnom planu, Veljko vodi bitke kao suprug, boreći se da sačuva brak koji je pred pucanjem, kao i da ponovo uspostavi odnos kakav je nekada imao sa suprugom.
Želeći da snimi film o temi koju poznaje i o kojoj može da zauzme stav, a da ostane objektivan, kako jednom reče, Kičić nam donosi priču o glumačkom pozivu i svemu onome što ovu profesiju prati. Jureći velike uloge koje čeka ceo život, Veljko zapravo gubi onu mnogo važniju, bez koje mu ona na daskama koje život znače postaje bezvredna. To je uloga oca i supruga, koja Veljku postaje sve dalja. Boreći se sa okolinom, kriveći druge za sve, naš junak ne polazi od sebe kao možda mogućeg krivca za sve probleme koji mu se dešavaju. Ti problemi postaju deo njega, njegove svakodnevnice, dok on boreći se sa njima tone sve dublje. Zapravo, lik Veljka Kičić postavlja kao tragikomičnog, gde je on sam po sebi poraz. A taj poraz Veljko često ne vidi, ne sagledava realno, nastavljajući i dalje da se bori. Zapravo, to je lik koji živi između želja i onoga što zovemo realnost.
U tom smislu, „Realna priča“ govori o životu, onome što on jeste i što bismo mi želeli da bude. Takođe, priča je ovo o onom suočavanju sa drugima kroz koje se mi suočavamo sa sobom. Vrlo često, posledice tog suočavanja znaju biti pogubne, ali i lekovite. U stvari, one postaju kreatori naših života i svega onoga oko nas. Upravo tim posledicama bavi se i Kičić.
Takođe,“Realna priča“ govori i o savremenoj porodici i otuđenosti njenih supružnika. To je ona porodica koja je defakto laž, ukrašena spolja, dok iznutra polako trune. U toj i takvoj zajednici dominira tišina, a reči kada se i izgovaraju, neretko bivaju samo prazne. Upravo lik ćerke Vide koja, iako zdrava, nikada ne govori, možemo donekle posmatrati i kao posledicu tih hladnih i često nezdravih odnosa supružnika koji su se nekada voleli.
Glavne likove odlično su odigrali već mnogo puta kao glumac dokazani Gordan Kičić i Nina Janković-Dičić. Karakterno totalno različiti, čine apsolutni kontrast i primer su totalno drugačijih pristupa rešavanju različitih problema. On ostrašćen, eksplozivan i vrlo često iracionalan, dok je ona hladna, objektivna i neko ko sagledava situacije iz drugačijeg ugla. Upravo njihovi karakteri verno su prenešeni na platno sjajnim glumačkim izvedbama predstavljajući svu kompleksnost muško-ženskih odnosa i onoga što nazivamo bračnom zajednicom.
Veliki glumački posao odradila je Lena Lazović tumačeći lik ćerke Vide. Uloga je to bez teksta (najveći deo filma) u kojem mimika i facijalne ekspresije dolaze do izražaja i zapravo čine okosnicu ovog lika. Upravo njen lik koji Lena vrlo verno dočarava svojom glumom i više je nego bitan i čini poveznicu naših glavnih junaka. Iako ne priča, Vida zapravo sve zna i razume, kao što to samo deca znaju razumeti. Leni Lazović je ovo prvo pojavljivanje na filmu u kome se i više nego uspešno snašla. Takođe, treba pomenuti i veliki broj epizodnih uloga, a koje tumače velika glumačka imena poput Branimira Brstine, Vojina Cvetkovića, Svetozara Cvetkovića i drugih.
U svom rediteljskom debiju, Kičić uspeva da snimi jedan pre svega topao, emotivan i zabavan film. Balansirajući između komedije i drame Kičić nam nudi prikaz jedne sasvim realne životne priče u kojoj će se mnogi prepoznati. Odličan scenario uspeva uspešno da realizuje kroz režiju stvarajući vrlo prijemčiv film široj bioskopskoj publici svih generacija koji opet ima i kvalitet. Pored glumačkog umeća koji je pokazao mnogo puta do sada, Gordan Kičić pokazuje da svakako ima šta ponuditi i kao reditelj.
Godina: 2019.
Režija: Gordan Kičić
Scenario: Gordan Kičić, Vlada Simić i Marko Manojlović
Uloge: Gordan Kičić, Nina Janković-Dičić, Lena Lazović, Branimir Brstina, Vojin Cvetković, Svetozar Cvetković
Žanr: drama, komedija
Država: Srbija
Trajanje: 91 minuta