Još od 1995. godine, kada je odigrao neke od svojih prvih uloga, Sergej Trifunović prisutan je na glumačkoj sceni sve do danas. Podjednako zastupljen u pozorištu, filmu i serijama, sarađivao je sa najvećim rediteljskim imenima regiona. Nevjerovatno talentovan, od samog početka svoje karijere izdvajao se po mnogo čemu od svojih kolega. Srčanost na sceni i maksimalna posvećenost svakoj ulozi su karakteristike koje ga određuju kao glumca.
Piše: Vedran Grahovac
Pored toga, jedan je od onih koji često zna da bude oštar i nerijetko govori o društvenim temama koje su mnogo šire od same glume i izlaze iz umjetničkog okvira filma. Iako je imao kratak glumački „izlet“ u Ameriku, ipak je odlučio da se posveti karijeri u Srbiji, gdje je odigrao veliki broj maestralnih uloga. U nastavku teksta su samo neke od velikih filmskih uloga Sergeja Trifunovića, koje su u mnogo čemu obilježile i odredile njegovu karijeru.
Braca — Kad porastem biću Kengur
Jedan od nekoliko filmova koji je stekao kultni status u Beogradu, a u kojem je glavnu ulogu ostvario Sergej. Svojim glumačkim umijećem, šarmom i beogradskim duhom odigrao je lik Brace koji je pobrao ogromne simpatije publike širom regiona. To je lik sa beogradskog asfalta koji nema svijetlu budućnost, ali uprkos tome pokušava da šarmira i osvoji poznatu svjetsku manekenku koja živi u njegovom naselju. Nije ovo najbolji Trifunovićev film i uloga, ali je rola koja je neizostavna kada govorimo o njegovoj karijeri i, pokazaće se, uloga koja je preživjela, a i dalje živi nakon toliko godina od prikazivanja filma.
Vukmir — Srpski film
Dugo jedan film nije izazvao toliku pažnju, zgražavanje i negodovanje kao „Srpski film“ te 2010. godine. Iako ga mnogi mimo trejlera nisu gledali upravo su oni bili najglasniji u tome da film treba zabraniti. U ulozi tajnstvenog reditelja i producentna šokantnih porno i snaf filmova, Sergej je definitivno pomjerio granice u domaćoj kinematografiji. Kada je pročitao scenario za ovaj film rekao je da mu nije bilo dobro, ali da film samo oslikava bolest društva u kojem svi živimo. Uloga Vukmira jedna je od onih koje se ne igraju često. Autentična, brutalna i drugačija. Na mnogim svjetskim relevantnim listama najvećih filmskih psihopata posljednih godina, upravo se našao Sergej sa ovom ulogom ispred mnogih planetarno popularnih kultnih negativaca. Uprkos tome, ona ipak nije stekla popularnost kod šire domaće publike, a najviše zbog samog netipičnog filma za naše prostore i publiku koja ne voli pretjerano surove, mračne i kvalitetne filmove.
Mladić iz autobusa — Bure Baruta
Reditelj Goran Paskaljević imao je značajnu ulogu u karijeri Sergeja Trifunovića. Upravo on dao mu je neke od uloga kroz koje će Trifunović pokazati koliko je zapravo veliki glumac. Jedna od njih jeste i uloga iz filma „Bure Baruta“, na samim počecima Trifunovićeve karijere. Glumeći momka koji jedne noći ulazi u gradski autobus i počinje maltretirati nedužne putnike, Trifunović je kao i sam film dočarao ludilo koje je vladalo devedesetih godina Beogradom. To je jedan od onih manijakalnih likova kojih se bojite i koji vam se gade. Sa druge strane, upravo takvi likovi, samo su slika devijantnog sistema koji je bio prisutan tih godina u Beogradu. Jedna od Sergejevih replika iz ovog filma ostala je poznata i prisutna do danas, a ona glasi : „Ode mi mladost dok se svi napijete kafe.“
Vođa Pantera — Turneja
Iako je od svih navedenih ova najmanja i epizodna uloga, nije ništa manje uvjerljiva i kvalitetna. U pustim i maglovitim prijedjelima Bosne i Hercegovine za vrijeme rata dvedesetih godina, pojavljuje se Sergej kao okrutni vojni vođa. On nailazi na glumačku trupu iz Beograda kao i grupu hrvatskih vojnika. Njegova scena sa Mirom Furlan, u kojoj je on tjera da pjeva pjesmu jedne narodne pjevačice, mučna je i mnogima tjera suze na oči. Iako nije jasno i direktno naglešeno ko je njegov lik, on je zapravo aluzija na stvarnog čovjeka i simbolizuje sve one koji su rat koristili za svoje interese i kojima je rat samo bio prilika da pokažu kolike su zvijeri. Nakon dvanaest godina od prikazivanja filma, scena u kojoj Sergej pjeva pjesmu „Kukavica“, postala je jedna od antolgijskih i emotivnijih u srpskoj kinematografiji.
Bane — Ajvar
Film koji je prošle godine bio jedan od najgledanijih u bioskopima Srbije. Jedna poprilično netipična uloga za Sergeja, za koju možemo da kažemo da mu je jedna od najozbiljnijih u karijeri. Zapravo, ta uloga pisana je namjenski za njega što je vjerovatno u velikoj mjeri doprinijelo krajnjem rezultatu, a to je zrela i odlična uloga. Sergej u ovom filmu glumi srednjovječnog muškarca kojem se brak raspada. On je rastrgan između onog zvaničnog života, braka koji je defakto laž i onoga što on potajno želi da živi, a to je život sa drugom i mlađom djevojkom. Ova Sergejeva uloga ali i film je pravo osvježenje, kada govorimo o filmskoj 2019. godine u Srbiji.