Iz ,,tamnog vilajeta” Momčila Nastasijevića izranja magična scena obasjana reflektorima NASTeatra. Glumac Ivan Perković je oživio zaboravljenog heroja naše književnosti kroz nekoliko odigranih monodrama.
Piše: Nataša Lazukić
Ko čeka, taj i dočeka. Ovu misao uspješno potvrđuje Ivan Perković, mladi glumac iz Gornjeg Milanovca, koji je završio Akademiju dramskih umjetnosti u Banjaluci i inicirao projekat NASteatra.
,,Mnogo kockica treba da se sklopi da bi se takav projekat uspješno realizovao i zaživio. NASTeatar je, naravno, posvećen Nastasijeviću. Matična scena je u Gornjem Milanovcu, odakle je i Momčilo Nastasijević rodom. To je sada jedna od najopremljenijih scena u Srbiji. Ima tehničke mogućnosti za balet i operu“, navodi Perković.
Pored toga, trebao je pouzdan tim ljudi na koje se mogao osloniti. NASTeatar je okupio profesionalne pozorišne stvaraoce. Ne samo glumce, već ljude iz raznih sfera, ljude iza scene koji su neophodni za funkcionisanje projekta.
,,Kolegu Aleksandra Ristanovića publika je već imala prilike da vidi u predstavi ‘Život oca Todora – ovog i onog sveta (Crni humor)’. Jedan od osnivača NASTeatra je i koleginica Tatjana Dimitrijević, koja je završila FDU, i sada je na master studijama. Nju će publika imati prilike da vidi u budućim projektima. Desna ruka organizacije je Sanja Zekanović”, govori Ivan za eTrafiku.
Inspiraciju je pronašao u radu i djelima Momčila Nastasijevića, koji je izuzetno zanimljiva figura srpske književnosti, poznat po specifičnim pogledima na umjetničko stvaralaštvo, ali nedovoljno afirmisan. Nastasijević je ,,sav od sluha, od iskoni, od tajanstva” kako su kritičari govorili. Interesantna je činjenica da je holivudski MGM studio davne 1930. godine prihvatio Nastasijevićev scenario za film “Epopeja o Marku”, a jedan od najvećih reditelja tog vremena, Fric Lang je pristao da radi režiju.
,,Kroz njegova djela se dosta provlači religija, pa nije bio poželjan u sistemu poslije Drugog svjetskog rata. Ne samo on već čitava porodica Nastasijević. On je jedan od začetnika magičnog realizma u književnosti koji se uglavnom vezuje za latino američku literaturu. Moj cilj je da u potpunosti afirmišem život i djelo Momčila Nastasijevića, zbog toga sam i osnovao NASTeatar. Pored toga, NASTeatar se bavi i djelima autora koji idu tragom Nastasijevića”, ističe sagovornik.
Period rada na predstavi “Pesnik za pesnike” je trajao skoro 18 mjeseci, a Ivan Perković je imao tu čast da nakon dužeg vremena bude prvi glumac sa Banjalučke akademije koji je učestvovao na Festivalu monodrame i pantomime u Beogradu sa istoimenom predstavom.
,,Pomenuti Festival monodrame i pantomime je ubjedljivo najjači festival te vrste na našem govornom području. Predstavljao sam Republiku Srpsku. Prethodni predstavnik je bio prvak Narodnog pozorišta RS, Željko Stjepanović prije 18 godina, sa monodramom ‘Biti ili ne biti’. Festival je u svojoj publikaciji objavio tekst predstave, što je velika referenca i daje mi podstrek da nastavim dalje. Takođe, predstava ‘Pesnik za pesnike – Momčilo Nastasijević’ je igrala i na festivalu u Istočnom Sarajevu – 20. MEFEMM. U junu igra na otvorenoj sceni 20. TREMA festa u Rumi”, nagovijestio je on.
Što se tiče Banjaluke, NASTeatar ove sezone najviše sa Studentskim pozorištem, ali i sa drugim pozorištima u Srpskoj. Nakon monodrame “Pesnik za pesnike” koja obuhvata poeziju (svih 7 lirskih krugova), eseje i misli Momčila Nastasijevića, NASTeatar je realizovao i predstavu “Život oca Todora ovog i onog sveta”. Premijerno je izvedena na 121. godišnjicu pjesnikovog rođenja u sklopu manifestacije “Dani Nastasijevića” koja se tradicionalno održava u Gornjem Milanovcu, a igrala je i na sceni Doma omladine.
,,U pitanju je pripovijetka ‘Iz tamnog vilajeta’ jedna od rijetkih, u kojoj Nastasijević koristi crni humor, to je bio motiv kolegi Aleksandru Ristanoviću i meni, da je postavimo na scenu”, govori Perković.
Svetozara Trećeg je publika takođe pozdravila gromoglasnim aplauzom. Perković je kroz monodramu preko lika starog Svetozara poručio ljudima da čuvaju dušu i kroz šalu iznio mnoge životne istine tipične za naš mentalitet.
,,Svetozar nas na sebi svojstven način vraća pravim ljudskim vrijedostima i podsjeća da su porodica i ljubav najbitniji. U ovom tekstu Ljiljana Bralović koristi crni humor kako bi prenijela jednu mnogo bitniju poruku, osudu licemjerju, pretvaranju i izopačenosti. Monodrama je specifična po tome što su svi likovi istiniti, oni su zaista postojali, samo su imena promijenjena. Predstava je selektovana za Festival monodrama u okviru 20. Teatar festa. Drago mi je da su organizatori festivala odlučili da pruže podršku ovoj vrsti pozorišnog izraza, kao i mladim glumcima”, otkriva Perković.
NASTeatar za sljedeću sezonu planira dvije premijere. “Nedozvani” koja je jedna od najboljih Nastasijevićevih drama, i premijera predstave “Priča o piscu priči“ nastala na temelju pripovijetke Momčila Nastasijevića.