Tek što su đaci ponovo krenuli u školu, građani Bosne i Hercegovine su dobili još jednu zanimaciju – počela je predizborna kampanja. Na lokalnim izborima 2012. godine odlučuje se o sazivima skupština u svim opštinama i o načelnicima, odnosno gradonačelnicima. Glavni akteri se odavno znaju. U Republici Srpskoj to su SDS i SNSD, dok se u Federaciji BiH najviše očekuje od SDA i SDP-a, kao i HDZ-a. U fokusu će ipak biti izborna borba u Republici Srpskoj.
Najnoviji duel SDS-a i SNSD-a ni ovaj put neće oskudijevati u intenzitetu. Na samom početku izborne kampanje već je počela trka za svakim glasom, od plakata, preko kampanje ”od vrata do vrata” , pa sve do iritantnih razglasa, koji kao da pozivaju na cirkusku predstavu (mada to i ne bi bilo toliko daleko od istine). Stranački aktivisti se bude iz zimskog sna i donose nam stara obećanja za nove izbore.
Na prošlim lokalnim izborima, SNSD je pobijedio u većini opština. Od svih većih opština u Republici Srpskoj, jedino su Bijeljina i Doboj ostali pod SDS-om. Tada je u fokusu bila Bijeljina , zadnji SDS-ov bastion. Kandidati za načelnika tada su bili Gavrilo Bobar i Mićo Mićić (koji je ponovo kandidat). Građani su bili svjedoci otvaranja ulica, igrališta i svega mogućeg i nemogućeg. Kandidati i njihove stranke su se potrudile da svojim sugrađanima pokažu da su baš oni pravi izbor i pravljenjem raznih manifestacija. Bijeljanci su na djelu mogli da vide Van Gogh, Zdravka Čolića i Riblju Čorbu (između ostalih). Što bi mladi rekli „Makar neka korist od svega da bude“.
Međutim, ovaj put fokus se prebacuje na Banjaluku. Građani su očito prilično razočarani pojedinim potezima gradske vlasti i sada SNSD sve snage prebacuje u odbranu opštine koja je u poslednje vreme bila vjerna njima. Sa druge strane, SDS to vidi kao šansu da ponovo osvoji vlast u najvećem gradu Republike Srpske. Jedan od najvećih izvora nezadovoljstva, pogotovo kod mladih, je rušenje Picinog parka što je čak dovelo do protestnih šetnji koje već duže vreme postaju svakodnevica.
Dok se SDS i SNSD bore za vlast, u njihovoj sjenci svoje parče kolača čekaju ostale parlamentarne stranke poput PDP-a, DNS-a, SDA, SDP i SP. Ove partije su u velikoj većini opština prešle cenzus pa to se očekuje i ovaj put. Sigurno nemaju neke velike šanse da osvoje vlast, ali u svakom slučaju će biti veoma važan faktor u poslijeizbornoj kombinatorici i pravljenju skupštinske većine. Pored njih, ulazak u opštinske skupštine očekuje i SNS, koji je tek osnovan u Republici Srpskoj i po prvi put izlazi na izbore.
Ostale stranke će se boriti za cenzus i na taj način opravdati svoje postojanje. Međutim, kada se uzme u obzir da u Republici Srpskoj postoji oko 190 registrovanih stranaka, ogromna većina njih neće doći ni blizu cenzusa.
Sve u svemu, ispred nas je još jedna izborna kampanja – vrijeme kada nam političari obećavaju sve ono što nisu ispunili u prethodnim mandatima. Nadajmo se samo da narod neće bolovati od kolektivne amnezije i da će da pametno iskoristi svoje glasačko pravo. To se posebno odnosi na sve mlade, jer od njihovog izbora (ili propuštanja da napravite izbor) zavisi budućnost. Makar se taj izbor sveo na križanje svih kandidata, i to je nešto, jer čak se i na taj način političarima može dati do znanja da nismo zadovoljni njihovim radom i da nemamo povjerenje ni u jednu jedinu ponuđenu opciju.
eTrafika.net – Srđan Obarčanin