Žene koje odluče da stave maramu prolaze kroz niz neugodnosti. Prema njima se stvaraju različite predrasude, u zavisnosti od toga u kojoj sredini se nalaze.
Savremena sredina ih posmatra kao neobrazovane, seksualno neosviještene, patrijarhalne. Tradicionalna sredina smatra da je pokrivenoj ženi mjesto u kuhinji i na religijskim događajima, a nipošto među aktivistkinjama. Ženama se zapravo zamijera neposlušnost. Nepristajanje na ulogu koju im je društvo namijenilo. Pitanje marame seže mnogo dublje od komada tkanine. Upravo na leđima muslimanke se prelamaju rasizam, klasicizam i seksizam. Poziva se na njeno oslobađanje. Pritom, samu ženu niko ne pita da li je uopšte zarobljena.