Na mjestu gdje se danas nalazi, banjalučka Gospodska ulica je bila baruština zvana Muslina bara gdje su se zimi klizala djeca.
Tomo Radulović, Hercegovac školovan u Dubrovniku, prvi je dobio dozvolu da u gradu otvori trgovinu. Brzo se obogatio i kupio Muslinu baru. Prvu jednospratnicu na mjestu zgrade današnje gradske uprave Radulović gradi 1855. godine, a 1862. na početku ulice izgradi drugu, po imenu “Albanija”. Raduloviću je dosadilo što mu u radnju “Albanija” ulaze seljaci, diraju robu, a slabo šta pazare, pa iz revolta na zgradu okači rukom ispisan natpis “Gospodska ulica”.
Na razglednici lijevo vidi se kuća Tome Radulovića ”Albanija”. Prizemlje je iznajmljivao poznatom trgovcu Kastlu. Njegovi sinovi zaslužni su za naziv ovog dijela grada ”Kastlov ćošak”. Na razglednici desno stambeno-poslovna kuća Stojana Babića. Srpska čitaonica koristila je jedno vrijeme sprat ove kuće a u prizemlju je bila časovničarska radnja vjerovatno prvog majstora za satove u Banjaluci, vrlo poštovani Vinzenz Weikert.
Gospodska 1903. godine – Montaža, popularna pri izradi razglednica početkom 20. vijeka
1903. godine
1907. godina
Gospodska ulica krajem prve decenije 20. vijeka
1911. godina
1913. godina
Poslije Prvog svjetskog rata
1923. godine
Reprezentativna kuća na sprat Bernatha Brücknera. Njegovi nasljednici Schnitzler i Kohn otvorili su u prizemlju trgovinu pomodne i kratke robe u kojoj su prodavana poznata muška odijela “Tivar”. U tom prostoru donedavno je bila smještena “Modna kuća”. Snimljeno 1930. godine.
1961. godine
2010. godine
eTrafika.net/Istorija Banjaluke