Iako su profesije koje idu uz filmsku umjetnost, gluma i režija su dvije u potpunosti različite stvari. Režiser je taj koji ima širu sliku filma i koji svojim uputstvima navodi glumca šta da radi. Razlika između ovih uloga, zapravo, ima mnogo.
Piše: Vedran Grahovac
Sa druge strane, vrlo često se dešava da se glumci nakon godina iskustva oprobaju baš kao režiseri. Nekada sa više a nekada sa manje uspjeha. U nastavku teksta navodimo pet vrlo kvalitetnih filmova koje su režirali glumci.
“U divljini”, Šon Pen
„U divljini“ (Into the Wild) je film iz 2007. godine kojim je Šon Pen (Sean Penn) dokazao da pored glume zna kvalitetno i da režira. Nakon što je pročitao tekst u novinama, priča ga je zainteresovala i odlučio je da je pokuša ekranizovati. Ovaj film govori o mladiću koji nakon studija napušta komforan život i odlazi da živi u divljini. Taj odlazak, zapravo je priča o spoznaji sebe i nekim novim počecima. Kroz životnu priču glavnog lika, Šon Pen govori o slobodi, identitetu i pokušaju života van nametnutih obrazaca ponašanja. Ovo je jedan od onih filmova koji je našao put do velikog dijela publike i postao omiljeni među mnogim filmofilima. Takođe, treba spomenuti i odličan saundtrek muzičara Edi Vedera (Eddie Vedder).
“Nestala bez traga”, Ben Aflek
Vrlo kvalitetan film, a naročito ako se uzme obzir da je režiran od strane glumca kojem je ovaj film debi. Napeta priča o nestanku djevojčice koju pratimo iz perspektive dva detektiva. Kroz prikaz jednog slučaja i porodice „Nestala bez traga“(Gone Baby Gone) oslikava onu drugu i ne baš sjajnu stranu Amerike. Takođe, na jedan krajnje realističan način prikazuje trulost sistema, disfunkcionalnost porodice i sve ono što ide sa tim. Triler koji ima tempo, dinamiku, dozu misterije i koji, što je najbitnije, postavlja bitna i moralna pitanja. Sjajne uloge ostvarili su Kejsi Aflek (Casey Affleck) koji je ovom ulogom nagovjestio koliko je veliki glumac, a što će u narednim godinama i pokazati, kao i sjajni i iskusni Mogan Frimen (Morgan Freeman). Jedan od najboljih trilera iz tog perioda.
“Apokalipto”, Mel Gibson
Glumac kome režiranje nije strano. Nakon velikog uspjeha sa filmom „Hrabro srce“ režirao je „Apokalipto“ (Apocalypto), koji sa pravom mnogi smatraju savremenim klasikom. Smjestivši priču u civilizaciju Maja, Mel Gibson (Mel Gibson) govori o životu plemena i njihovim sukobima. Takođe, ovo je priča o surovoj borbi za opstanak, ali i priča o identitetu i porodici. Bez mnogo dijaloga Gibson uspijeva vrlo uvjerljivo da na gledaoce prenese univerzalnu priču o iskonskim nagonima u nama, kao što su nagon za slobodom i preživljavanjem. Maestralno režiran, brutalan i vizuelno raskošan „Apokalipto“ je prava poslastica za filmofile. Film koji i danas, nakon toliko godina, mnogi gledaju sa uživanjem.
“Mistična rijeka”, Klint Istvud
Kada je Klint Istvud (Clint Eastwood) u pitanju teško je reći da li je on više glumac ili režiser. Već dugi niz godina gledamo ga kao glumca koji uporedo režira vrlo kvalitetne filmove. Jedno od njegovih najkvalitetnijih ostvarenja jeste i „Mistična rijeka“(Mystic River) iz 2003. godine, dobitnik dva Oskara. Film govori o misterioznom ubistvu lokalne djevojke i onome kroz šta prolazi njen otac. Takođe, „Mistična rijeka“ nas na kompleksan način upoznaje sa jednim događajem kao i sudbinom tri prijatelja koja se znaju od djetinjstva. Jedan od najboljih filmova Istvuda i svakako jedan od najboljih trilera posljednjih dvadeset godina. Mračna i teška drama o traumama i ljudskim ožiljcima koji nisu samo fizički.
“Nebeska udica”, Ljubiša Samardžić
Jedan od najvećih glumaca bivše Jugoslavije Ljubiša Samardzić režirao je nekoliko filmova. Jedan od njih je i „Nebeska udica“. Ovaj film govori o životima nekoliko junaka za vrijeme NATO bombardovanja Beograda. Sa vrhunskom glumačkom ekipom na čelu sa Nebojšom Glogovcem, vremenom je stekao kultni status, naročito u Beogradu. Beogradska publika zbog iskrene emocije, ali i teme zavoljela je ovaj film koji je nekoliko godina nakon prikazivanja bio izrazito popularan. Emotivna priča u kojoj će se mnogi Beograđani prepoznati praćena je sjajnom muzikom Vlatka Stefanovskog. Takođe, kao zanimljivost treba pomenuti kratko gostovanje, odnosno pojavljivanje u filmu, tadašnje košarkaške reprezentacije Jugoslavije.